Circadiane verlichting verbetert de resultaten van de patiënt op de IC

Toine Schoutens

Nieuw onderzoek suggereert dat circadiane verlichting op de Intensive Care (IC) de resultaten van deze zieke patiënten kan verbeteren, zowel nu als tot een jaar na hun verblijf.

Deel dit bericht via

LinkedIn
WhatsApp
E-mail
Facebook
Twitter

Jaarlijks worden meer dan 4 miljoen patiënten op de IC of intensive care opgenomen. Deze units bieden de één-op-één verpleegkundige zorg en geavanceerde technologie die de meest zieke patiënten van ons land nodig hebben. Vanwege de hoge sterftecijfers onder deze zeer zieke patiënten verlaat 10 tot 30 procent het ziekenhuis nooit. Van deze overlevenden zullen velen binnen een paar maanden weer in het ziekenhuis zijn. Er zijn veel onderzoeken gedaan naar manieren om deze ongelooflijk zieke mensen te helpen hun gezondheid permanent te herstellen, waardoor de financiële en menselijke kosten van de ernstige ziekten of verwondingen die IC-zorg vereisen, worden verminderd. Nieuwe studies suggereren dat eenvoudige veranderingen in de verlichting IC-patiënten kunnen helpen om het zowel in het ziekenhuis als in het jaar na ontslag beter te doen.

Circadiane verlichting op de IC: effecten op korte en lange termijn

Zoals veel ziekenhuiskamers, hebben IC-kamers de neiging om 24 uur per dag dezelfde tl-verlichting te hebben. Onderzoekers hebben deze verlichting aangepast zodat deze gedurende de dag op dezelfde manier veranderde als natuurlijk buitenlicht. De ochtenden begonnen met zwak licht, zwaar in warme rode tinten die op de dageraad leken. Om 8 uur ’s ochtends namen sterkere blauwe lichten het over en werden de hele dag sterker. Het licht begon ’s avonds weer zwakker en warmer te worden wanneer de lichtbronnen naar lagere hoogteniveaus verschoven. Later op de avond was het enige licht zwak en warm licht van de plinten.

Patiënten zeiden dat ze de voorkeur gaven aan deze verlichting, waardoor ze het tijdstip van de dag konden inschatten op een moment dat velen in en uit het bewustzijn afdrijven. Ze beoordeelden hun herstel beter toen ze werden ontslagen. Nog belangrijker was dat ze zelfs een jaar nadat ze de intensive care hadden verlaten, hogere herstelcijfers hadden. Circadiane verlichting lijkt niet alleen te helpen bij het oriënteren van patiënten, maar heeft ook andere gezondheidseffecten.

Verlichting lijkt vooral belangrijk te zijn op intensive care-afdelingen, waar 24-uurs fel licht in combinatie met veel patiënten die in een bewusteloze toestand binnenkomen, desoriëntatie kan veroorzaken. Patiënten vonden de circadiane verlichting rustgevend en meldden dat het hen kalmeerde en het gemakkelijker maakte om zich te oriënteren. Patiënten hadden ook een lagere incidentie van delirium, een psychische stoornis die veel IC-patiënten treft.

Het belang van verlichting in zorginstellingen

Dit is niet het eerste of enige chronobiologische onderzoek dat aantoont dat verlichting in ziekenhuisomgevingen een betekenisvol verschil kan maken. Uit eerder onderzoek is gebleken dat blootstelling van muizen aan blauw licht in de 24 uur voorafgaand aan de operatie ongewenste voorvallen zoals ontsteking en orgaanschade kan verminderen. Het lijkt te werken door de niveaus van ontstekingsmediatoren in de bloedbaan te verlagen. Dit kan zwelling, pijn en andere veel voorkomende complicaties na de operatie verminderen. Dit zijn veel voorkomende belemmeringen voor genezing, dus het is logisch dat mensen het beter doen als pre-operatieve kamers deze golflengte van licht gebruiken.

Stelt u zich ziekenhuizen voor met licht dat is ontworpen om patiënten het meest te helpen bij cruciale delen van hun zorgproces. Dit kan de toekomst van de geneeskunde zijn. Het regelen van verlichting is een kosteneffectieve manier om de patiëntresultaten te verbeteren in een wereld waarin velen op zoek zijn naar manieren om ziekenhuizen veiliger, goedkoper en effectiever te maken. Onze circadiane ritmes houden niet op als we ziek zijn, dus we kunnen inderdaad beter genezen als onze interne klokken zo goed mogelijk blijven functioneren gedurende iemands tijd in het ziekenhuis.